باید تو لحظهها خاطره ساخت. باید از خاطرات یادگاری برداشت. باید از یادگاریا مواظبت کرد.
خاطرات هستن که هر آدمی رو منحصربهفرد میکنن. متفاوتش میکنن. متمایزش میکنن.
همه خاطرات، تلخ یا شیرین، عزیزند. نمیشه گفت فولان فیلم یا کتاب رو دوست دارم ولی فقط لحظههای قشنگش، و کاش قسمتای تلخش نبود. اگر قسمتای تلخش نبود، مطمئنا شیرینیهاش اونقدرا جلوه نمیکردن و به چشم نمیومدن…
زندگی رو دوست دارم
2 پاسخ به تلخ و شیرین