وقتی از کسی کینه به دل میگیری، هیچکس به اندازه خودت عذاب نمیکشه. هر بار که طرف رو میبینی غرق میشی تو یه حس نفرت، یه حس عذاب. وقتی از کسی متنفری یا از بودنش عذاب میکشی یعنی هنوزم اون آدم برات مهمه، هنوز نتونستی از گذشته بگذری!
آدم باید بتونه ببخشه و رها کنه. وقتی بخشیدی قلبت آروم میگیره. وقتی بخشیدی احساس نفرتت رو نسبت به اون آدم خاموش میکنی.
اما یادمون باشه بخشش به معنای فراموش کردن نیست. وقتی کسی به دفعات بهت بدی کرد و تو باز باهاش جیجیباجی شدی، باز بهش اعتماد کردی، باز گذاشتی بهت نزدیک باشه، این نه بخششه نه کینهای نبودن. این مهربونی نیست حماقته…