صبر
یه وقتایی نه متن جواب میده، نه sms، نه تلفن و صداش. فقط باید باشه. خودش. کنارت.
یه وقتایی نمیتونی حرفی بزنی. نمیخوای چیزی بگی. فقط باید نگاش کنی. تو سکوت.
یه وقتایی هست که دلت میخواد بیخیال هر چی منطق و باید و نبایده بشی. مصلحتها رو قورت بدی یه آبم روش. دلت نمیخواد صبر کنی و یه سری چیزا رو در نظر بگیری. دوس داری همین الان، بیاد بشینه پیشت، بزنی یه فیلم ترسناک پلی شه، هی بترسی و بخزی تو بغلش. دوس نداری بگی دوسش داری. دوس داری جوری رفتار کنی که به زیرپوستیترین نحو ممکن بفهمه دوستش داری.
یه وقتایی…