آهنگ‌های قدیمی، آدم‌ها رو به خاطرات قدیمی می‌برن. کلا انگار یه سری خاطره خودشون رو ذوب می‌کنن تو یه سری آهنگ‌ها!
بعضی‌ آهنگ‌ها حیفن با آدم‌های اشتباهی به ذهن بیان و تا ابد خراب شن…
آدم باید مواظب باشه با کی خاطره می‌سازه، و از اون مهم‌تر با کی آهنگ گوش می‌ده!!

 اگر دوست نداری یه خاطره، یه دعوا، یه مشکل، یا یه فرد رو به یاد بیاری، و به مرور، یه جایگاه خیلی محو و دور رو تو ذهنت بهش اختصاص بدی، تا می‌تونی واسه آدمای کمتری  تعریف کن! چون خودت بالاخره دیر یا زود  برات خیلی کمرنگ خواهد شد. خودت یادت می‌ره اما، اما دیگران، دیگران هرگز از یاد نخواهند برد…

هرچی آدمای بیشتری بدونن، گذر کردن از یه خاطره یا یه شخص، سخت‌تر خواهد بود.