ایمان
سیمین دانشور عزیزم میگوید:
«من زنم و به همان اندازه از هوا سهم میبرم که ریههای تو!
قوسهای بدنم بیشتر از افکارم به چشم میآید.
تأسفبار است که باید لباسهایم را به میزان ایمان تو تنظیم کنم!»
انگار که داغ دلم تازه شده باشد، غرق در احساس تأسفی میشوم که سالها با من همراه بوده است…