ارزش
گاهی پیش میاد آدم کاری رو انجام می‌ده که اصلا از خودش انتظار نداره. این‌جور وقتا خوبه یه نگاه به آدمای نزدیک و مهم زندگیمون، به دوستان و اطرافیانی که باهاشون در ارتباطیم بندازیم. ناگهان در کمال تعجب می‌بینیم کاری رو انجام دادیم که تصورش رو هم نمی‌کردیم اما واسه فولان دوستمون یه چیز عادی بوده!
دوستی‌ها خیلی بیشتر از چیزی که فکرشو کنیم رو ارزش‌ها و تصمیمات زندگیمون اثرگذاره، بی‌اینکه حتی خودمون متوجه بشیم!
باید آگاه باشیم که چه کسانی رو به زندگیمون راه می‌دیم و یادمون باشه هرچه‌قدرم شخصیتمون شکل گرفته باشه و هویتمون جا افتاده باشه، باز هم می‌شه لغزید و روی خیلی چیزا پا گذاشت!
تفاوت هست بین خودخواه بودن و برای خود اهمیت قائل شدن.
کسی که خودخواه هست، فقط منافع خودش رو در نظر می‌گیره. کسی که برای خودش و برنامه زندگیش ارزش قائله، در کنار اهمیت دادن به دیگران، به خودش هم اهمیت می‌ده.
من فکر می‌کنم تا وقتی هرکس خودش به خودش اهمیت نده، بقیه هم نمی‌دن. وقتی کسی از نظر خودش مهم و ارزشمند نباشه، چطور انتظار داشته باشه که دیگران بهش اهمیت بدن؟
به نظر من، اینکه از کسی انتظار داشته باشی که به تو بیشتر از خودش اهمیت بده و کل زندگی و راحتی و برنامه‌هاش رو به خاطر راحتی تو به هم بزنه عین خودخواهیه. اونم در حالی که بتونی جوری تنظیم کنی که برنامه و زندگی طرفت به هم نریزه. بعد جالب اینکه تهش هم به طرف بگی تو خودخواهی!!
کی یاد می‌گیریم خودمونو بذاریم جای طرف مقابل؟ کی یاد می‌گیریم دست از قضاوت کردن همدیگه برداریم؟
