شخصی‌نوشت‌ها

هیچ چکیده‌ای موجود نیست زیرا‌این یک نوشته حفاظت شده است.

آخرش وقتی کسی رو از دست می‌دی، همه شمع‌ها همه دعاها، نمی‌تونن این حقیقت رو عوض کنن که تنها چیزی که برات مونده، یه سوراخ و خلأ بزرگ تو زندگیته ، که قبلا یه نفر که بهش اهمیت میدادی اونو پر می‌کرده…

Empty bench

*برگرفته از سریال خاطرات یک خون آشام (The vampire diaries)

اون کسی که بخواد موقتا تنهایی‌هاتو پر کنه،

واسه تنها نبودن تو کنارت نیس،

واسه تنها نبودن خودش ه…!

به تنهایی ِ کسی، صرفا برای تنها نبودن خودتان نزدیک نشوید!!

می‌گن: از دل برود هر آن‌که از دیده برفت…

اینکه از دیده برفت، معنیش این نیست که ببینیش یا نبینیش. خیلی ساده یعنی از چشمت بیفته! دیگه هر روز هم ببینیش، اونی رو نمی‌بینی که قبلا می‌دیدی!

اینکه از دل برود هم معنیش این نیست که ازش بدت بیاد یا حتی دوستش نداشته باشی. خیلی ساده یعنی دیگه واست خاص نیست!

من به این ضرب‌المثل واقعا اعتقاد دارم. یعنی در مورد من صدق می‌کنه. کسی به این آسونیا از چشمم نمیفته، اما وقتی افتاد، دیگه افتاده… دیگه مثل قبل نمی‌بینمش. دیگه به دلم نمی‌شینه. دوستش دارم. راحتم. ناراحتی تو دلم نمی‌مونه. راحت می‌گذرم و می‌بخشم. معاشرت می‌کنم. اما … اما چیزی مثل قبل نمی‌شه. اما دیگه به دلم نمی‌شینه. دیگه از چشمم افتاده و واسه‌م خاص نیست…

thinking-girl

پی‌نوشت: البته تعداد افرادی که واقعا از چشمم افتادن انگشت‌شمارن! کسی از چشمم میفته که به دفعات دلمو شیکونده باشه و واقعا ازش ناامید شده باشم…

خیلی وقتا مشکل ما تو زندگی این ِ که هنوز تکلیفمون با خودمون مشخص نیست!

نمی‌دونیم از خودمون، زندگی و مسیر پیش ِ رو، و آدمای اطرافمون چه انتظاری داریم…

بهش فکر کن، حتی بیارش رو کاغذ و با جزئیات بنویسش! فقط یادمون باشه با خودمون روراست باشیم! حساب عادت‌ها و روزمرگی‌ها رو از خواسته‌هامون جدا کنیم. واسه هر چیزی که می‌نویسیم می‌خوایم، دلیل موجه داشته باشیم.

اون موقع می‌تونیم بفهمیم کجای زندگی خودمون وایسادیم و کجا باید بریم.

بهش فکر کن. منم فکر می‌کنم…

مسیر زندگی

درباره من

سارایی هستم که قبلا تارا میرکا بود اما از یک جایی به بعد خواست با اسم واقعی‌ش بنویسه. اینجا از فکرهام و تجربه‌های شخصیم می‌نویسم که برام مهم هستن و بهم کمک می‌کنن آدم بهتری باشم تا شاید برای شما هم مفید باشه. روانشناسی خوندم که خب از این جهت که گاهی رو نوشته‌هام اثر می‌ذاره خواستم بدونین :دی. به خاطر یه مشکل جسمی از ویلچر استفاده می‌کنم اما زندگی عادی خودمو دارم، انگار نه انگار! اصولا برام مهم نیست چه محدودیتایی دارم باید به جایی که می‌خوام برسم و این یه دستوره!! اگر وبلاگ من رو تو وبلاگتون لینک کردین لطفا بهم بگین. بسی مچکرم :]

برای ارتباط با من میتونید از صفحه "تماس با من" استفاده کنید.

شبکه‌های اجتماعی

FacebookTwitterInstagramGoodreadsIMDB