آدم حسود هیچوقت نمیتونه زندگی خودشو ببینه. هیچوقت نمیتونه از داشتههاش لذت ببره. چشمش همیشهی خدا دنبال زندگی دیگرانه. نمیتونه از خوشحالی کسی خوشحال بشه چون خوشحالی دیگران اذیتش میکنه. چون خوشحالی دیگران از حجم خوشحالیش کم میکنه.
آدم حسود آرامش نداره!