یه وقتهایی تو زندگی همه ما هست، که دوست داری لباس گشاد بپوشی، اپیلاسیون/شیو نکنی، یه فنجون چای بگیری دستت، موهای شونهنشده آشفتهتو بریزی رو شونههات، لم بدی رو تخت، کتاب موردعلاقهتو بگیری دستت، ورق بزنی، خیره به واژهها، اما ذهنت تو ناکجا آبادی سیر کنه که خودتم آدرسشو نمیدونی!
یه وقتهایی لازمه میون همه مشغلهها و هیاهوهای محیط، دمی رو در کنار خودت و دلمشغولیاتت سپری کنی، و با خود خودت وقت بگذرونی…