به “عادت” میگن “عشق”.
به “دوست داشتن” میگن “عشق”.
به “هوس”، به “خوش اومدن”، به “خودخواهی”، به “ارضای حس مالکیت” نیز…
اما واقعا عشق چی ِ؟
یا اصلا وجود داره؟
آیا از بین میره؟ عادی میشه؟ تموم میشه؟
چی باعث شد (یا میشه) به این نتیجه برسید که عاشق شدین؟ تپش قلب؟ معنی گرفتن زندگی؟ خوشحال و شاد بودن؟
نظر خودم رو در آخر میگم. اول دوست دارم نظر شما رو بشنوم.
دنبال یه جواب خاص نگردید، همونی که به ذهنتون میرسه رو راحت بگید.
24 پاسخ به یه حس مبهم که اسمش عشق ِ