داشتم مصاحبه‌ی Far*si1 با افشین رو نگاه می‌کردم چندوقت‌پیش، که ازش در مورد این پرسید که آیا گردنبند شانس داره مثل قریب‌به‌اتفاق ِ خواننده‌ها یا نه. افشین گفت گردنبند شانس که نه به اون صورت، ولی وقتی نامزدش سپیده براش دعا می‌کنه (که به نظرم دعای خاصی مدنظرش بود)، بی‌برو-برگرد مشکلش حل می‌شه.

با شنیدن این حرف یه جورایی من چشمام گرد شد اصلا. اینو یه اعتراف در نظر بگیرین لطفا!

سپیده رو احتمالا اکثر شما به اسم نمی‌شناسین. شایدم بعضیا فک کنن سپیده‌ی خواننده منظورمه، ولی نه. راستش من قبلا علاقه‌ی وافری داشتم به اخبار مربوط به خواننده‌ها و اینکه زندگی شخصیشون چه‌جوریه و اینا! واسه همین می‌دونستم منظورش همون سپیده‌ایه که تو کلیپاش مدل ِ. همون دختره که با کلیپ ِ “ماچ” ِ افشین معروف شد و الانم تو اکثر کلیپاش هست.

بعد یه لحظه به خودم گفتم مگه چیه؟ چرا واسه چند ثانیه من تعجب کردم که دختری مثل سپیده با چنان خلوصی دعا کنه که دعاش برآورده بشه ولی دعای خیلی‌ها که حسابیم تو ایمان و مذهب ادعاشون می‌شه تاثیری بر امور جهان نداشته باشه؟

یه جرقه تو ذهنم زده شد. تصورات قالبی و پیشداوری! قبل از اینکه بخوایم در مورد یه قضیه فکر کنیم، یه راه آسون واسه قضاوت و نتیجه‌گیری، تصورات قالبی هستن که تو فکرمون داریم و زودتر از همه به ذهن میان. نمی‌خوام این اصطلاح روانشناسی که کمابیش بین عامه‌ی مردم هم وجود داره رو تعریف کنم. با دو تا مثال شما کاملا متوجه می‌شین که منظور من چیه.

۱٫ مردها باهوش‌ترن.       ۲٫ مردم کشورای جهان سومی فناتیک و متعصبن.

هر دو مورد اشتباهه ولی ما خیلی وقتا بر این اساس نظر میدیم.

در مورد مذهب و ایمان هم تصور کلی ما اینه که کسی که مثلا حجاب داره یا زیاد می‌ره مسجد و کلیسا یا چیزایی از این دست ایمان بالاتری داره و هرچه‌قدرم مثال نقض در این مورد می‌بینیم تاثیر چندانی نداره و اون رو فقط یه استثنا در نظر می‌گیریم.

اما می‌دونین چیه؟ من امروز عمیـــــقا معتقدم شاید چیزایی از این دست ملاک خوبی برای میزان مذهبی بودن افراد باشه ولی برای ایمان نه. ایمان چیزیه که مرز ِ مذهب رو به سخره می‌گیره. و این نظر کاملا شخصی من ِ…