یک زمانی بود که وقتی حالم خوب نبود جوهر کیبوردم خشک می‌شد و دستم به نوشتن نمی‌رفت، یا گاهی هم برعکس، در اون زمان‌ها نمی‌شد از دنیای مجازی جمعم کرد!

این روزها همه چیز خوب است. خوب‌تر از خوب. و هرچه بهتر می‌شود و جلوتر می‌روم، بیشتر از دنیای مجازی و آدم‌های مجازی فاصله می‌گیرم.

یک جورهای عجیبی هستم. انگار که باز پیله تنیده باشم. فقط می‌خواهم تنها باشم. البته این بار، یک تنهایی دونفره.

couple

 

به امید روزی که آدم‌ها یاد بگیرند به تنهایی همدیگر احترام بگذارند.

 

5 پاسخ به در مسیر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

~x( x-( o^: o:-) i-) b-) [-( @-> @-) >>: >:p >:D< >:) =p~ =d> =; =)) <:-p ;;;) ;;) ;) :| :x :D :> :-ss :-s :-p :-o@ :-o :-j :-h :-b :-? :-> :-< :-/ :-& :-$ :- :* :)) :) :(( :( 8-} 8-> -0- (:| #:-s #-o
درباره من

سارایی هستم که قبلا تارا میرکا بود اما از یک جایی به بعد خواست با اسم واقعی‌ش بنویسه. اینجا از فکرهام و تجربه‌های شخصیم می‌نویسم که برام مهم هستن و بهم کمک می‌کنن آدم بهتری باشم تا شاید برای شما هم مفید باشه. روانشناسی خوندم که خب از این جهت که گاهی رو نوشته‌هام اثر می‌ذاره خواستم بدونین :دی. به خاطر یه مشکل جسمی از ویلچر استفاده می‌کنم اما زندگی عادی خودمو دارم، انگار نه انگار! اصولا برام مهم نیست چه محدودیتایی دارم باید به جایی که می‌خوام برسم و این یه دستوره!! اگر وبلاگ من رو تو وبلاگتون لینک کردین لطفا بهم بگین. بسی مچکرم :]

برای ارتباط با من میتونید از صفحه "تماس با من" استفاده کنید.

شبکه‌های اجتماعی

FacebookTwitterInstagramGoodreadsIMDB